این روزها از واژه‌ی کارآفرینی بسیار استفاده می‌شود و افراد مختلفی تحت عنوان کارآفرین هر روز به جامعه معرفی می‌شوند. اما به راستی تعریف واژه‌ی کارآفرینی چیست و کارآفرین به چه کسی گفته می‌شود؟ حقیقت ماجرا این است که تاکنون تعریف مشخص و کاملی که همگان آن را قبول داشته باشند برای این واژه عنوان نشده است. هر چند تعاریف متعددی در طی سال‌های طولانی توسط افرادی متفاوت برای این واژه بیان شده است. در میان تمام تعاریفی که از این واژه صورت پذیرفته تعریف رابرت هیسریچ به نظر کامل‌تر و جامع‌تر می‌رسد. او در تعریف این واژه بیان می‌دارد که کارآفرینی فرآیند خلق چیزی جدید و با ارزش از طریق راه‌اندازی یک کسب و کار و با اختصاص زمان و تلاش مورد نیاز، با در نظر گرفتن ریسک‌های مالی، روانی و اجتماعی، به منظور رسیدن به رضایت شخصی، پاداش‌های مالی و ارضای نیاز استقلال‌طلبی است.
کارآفرینی سه زیرمجموعه اصلی دارد که عبارتند از: کارآفرینی فردی، کارآفرینی سازمانی و کارآفرینی اجتماعی. که در این قسمت فعلا به معرفی آن‌ها نمی‌پردازیم. اما شخص کارآفرین چه شخصی است؟ آیا هر کسی می‌تواند کارآفرین باشد؟ آیا برای کارآفرین بودن نیاز به تحصیلات دانشگاهی بالا وجود دارد؟
پاسخ این است که هر کسی در هر رده سنی و اجتماعی می‌تواند کارآفرین باشد. هر چند برخی ویژگی‌ها به کارآفرین شدن کمک می‌کند اما برای تبدیل شدن به یک کارآفرین نیاز به داشتن امتیازات خاصی وجود ندارد. البته در مطالعاتی که روی افراد کارآفرین صورت گرفته یک سری ویژگی‌های مشترک بین اکثر آن‌ها وجود داشته است. به عنوان مثال معمولا انسان‌های کارآفرین از مرکز کنترل درونی هستند به این معنی که به دنبال تغییر شرایط خود با تغییر محیط بیرونی‌اند. ویژگی دیگری که در بین کارآفرینان مشترک است حس استقلال طلبیست. کارآفرینان معمولا زیاد علاقه‌ای به کار کردن برای دیگران ندارند و بیشتر تمایل دارند تا زمانشان در اختیار خودشان باشد و ریسک آن را نیز می‌پذیرند. بسیاری از کارآفرینان انسان‌های خلاقی هستند. گاهی شما تنها با ایجاد تغییری کوچک روی چیزهای موجود و یا تغییر روش انجام برخی کارها کارآفرین می‌شوید.
ریسک‌پذیری یکی دیگر از نشانه‌های کارآفرینان است. بسیاری از کارآفرینان برای اینکه به هدفشان دست یابند از شرایط فعلی خود دست می‌کشند و در راهی قدم می‌گذارند که بسیار مبهم و سرنوشتشان با مشخص است. اما آن‌ها با اعتمادی به توانمندی‌های خود دارند بدون هراس از اتفاقات ناگوار و با پشتکار جدی تا رسیدن به هدف دست از تلاش برنمی‌دارند و تمام خطرات انتخابشان را می‌پذیرند. بلندپروازی و نیاز به مقبولیت و توفیق‌طلبی نیز یکی دیگر از ویژگی‌های افراد کارآفرین است. بسیاری از آن‌ها برای یافتن مقبولیت بین افراد جامعه دست به کارهای کارآفرینانه می‌زنند. شاید همه ما چنین ویژگی‌ها را در وجود خود نداشته باشیم اما برای تبدیل شدن به یک کارآفرین و تغییر شرایط فعلی زندگی می‌بایست این روحیات را در خود تقویت کنیم.
